Ben je goed in wat je doet, maar past je werk niet bij je?
“Frontvrouw zijn: ik kan het goed. Het podium trekt me en ik pak die rol met gemak. Ik zorg ervoor dat ik er sta. Maar ondertussen voel ik me zo kwetsbaar: al die meningen van al die mensen. De plek past eigenlijk niet bij me. Ik forceer mezelf als ik op een podium sta.”
Actrice Jente (47) doet het goed als frontvrouw, maar ze ís geen frontvrouw. De drummer van een band zit ook liever achterin. Hij is belangrijk voor het liedje, maar wil niet het gezicht van de band zijn. Zo is het ook voor haar. Midden op het podium voelt ze zich niet thuis.
Ben je goed in wat je doet, maar voel je dat er iets wringt? Soms ontdek je pas na lange tijd dat je werk niet goed bij je past en dat dát de oorzaak is van de onrust die je voelt. Zo ook Jente, opgeleid als actrice ging ze van een rol op de voorgrond naar een rol op de achtergrond.
“Als actrice voelde ik me vreselijk kwetsbaar terwijl ik krachtig moest zijn. Als ik mijn rol niet speel, is er geen voorstelling, zo simpel is het. Ik moet er staan. De plek op het podium was voor mij niet natuurlijk en het was lastig om daarachter te komen, want op dat moment voelde het wél natuurlijk. Ik heb veel energie en kom zelfverzekerd over. Ik kreeg volop bevestiging en mensen vonden het onbegrijpelijk dat ik stopte met spelen. Het leven in de theaterwereld bracht me een heleboel plezier, maar ik werd er moe van en raakte vervreemd van mezelf.”
Inmiddels werkt Jente al ruim tien jaar als zelfstandig manuscriptbegeleider, ze begeleidt schrijvers bij de totstandkoming van hun roman. Dit werk gaat ook over verhalen vertellen, karakters uitwerken, een spanningsboog opbouwen. Maar deze rol past beter.
“Mijn kwetsbaarheid en mijn kracht, ik worstelde ermee. Nu is dat anders: de schrijver zit ertussen. In het werk dat ik nu doe, is het voor het eerst in mijn leven niet erg dat ik bijdehand en kritisch ben. Ik heb een functie waarin mensen dat respecteren en zelfs van me vragen. Het schrijven van een roman is een persoonlijk proces. Als begeleider gebruik ik mijn eigen kwetsbaarheid in mijn omgang met de kwetsbaarheid van de schrijver. Die ingewikkelde dynamiek tussen kracht en kwetsbaarheid vind ik dus ook in dit werk, maar deze vorm past mij beter. De schrijver profileert zich, niet ik. Ik krijg niet de klappen en ook niet de lof. Ik zit op een plek waar ik me thuis voel.”
Jente heeft een rol gevonden in een niche die past bij haar natuurlijke talent. Dat voelt goed. Ze presteert vanzelfsprekender en met meer gemak. Ze heeft de juiste balans te pakken tussen haar kracht en haar kwetsbaarheid – op zo’n manier dat ze anderen kan helpen. Dat geeft rust en vertrouwen, daarop kan ze verder bouwen.
Past de vorm van je werk niet bij jouw inhoud? Forceer je jezelf? Heb je het gevoel dat je onvoldoende tot je recht komt? Wat is de rode draad in jouw professionele verhaal? Een keertje samen sparren daarover? Je kunt je hier aanmelden voor een telefonische Verhelderingssessie (30 minuten, en vrijblijvend). Elke maand geef ik er een paar weg.
