Wat is jouw legacy?
“Zolang ik me kan herinneren, ben ik bezig met bouwen: opleiding, een praktijk opbouwen, mijn methode ontwikkelen, scholing, uitdagende ervaringen opdoen, publiceren, een groter publiek bereiken, bijeenkomsten beleggen, lezingen, interviews, mensen met elkaar verbinden. Maar ineens was mijn perspectief veranderd: ik merkte dat ik niet meer bezig was met bouwen,” vertelt Adriaan (72).
“Bijna ongemerkt was een andere vraag op de voorgrond getreden: hoe kan mijn werk doorgaan als ik niet meer degene ben die vooroploopt? Hoe kunnen anderen voortbouwen op wat ik heb bereikt? Hoe kan ik mijn kennis en ervaring doorgeven?”
“Nu moet ik als de bliksem dat boek schrijven dat ik altijd al van plan was te schrijven, dacht ik als eerste. Ik moet vakgenoten bij elkaar roepen. Ik moet iemand zoeken die mijn klussen gaat overnemen, en die ik kan inwerken. Daar ben ik behoorlijk laat mee. Ik moet een werkgroep oprichten, misschien wel een eigen stichting opzetten. Ik moet artikelen publiceren waarin ik terugblik op wat we de afgelopen decennia hebben bereikt. Ik moet een visie formuleren en plannen uitwerken, zodat iedereen weet wat ons de komende tien jaar te doen staat. En ik moet een website maken waarop álles te vinden is.”
“Ik moest zo veel van mezelf dat ik er bijna aan onderdoor ging. Dat kon niet de bedoeling zijn in de laatste jaren van mijn werkende leven. Ik wilde juist minderen! Maar hoe dan?”
Organisatieadviseur en leiderschapscoach Adriaan heeft lang doorgewerkt, nu is het tijd om er een punt achter te zetten.
Als alles voorbijgaat, wat mag dan blijven? Je beste idee? Je helderste woorden? De herinnering aan wie jij was? De mensen die je hebt geholpen en hun levens? De mensen die je hebt opgeleid en het werk dat zij doen?
Moet je loslaten? Of moet je vasthouden? Hoe doe je allebei tegelijk?
Wat wil je nalaten? Je meest productieve tijd zit erop en terugkijkend overzie je de kern van je boodschap. Adriaan gaat die opschrijven, dan hoeft niemand dat wiel opnieuw uit te vinden. Verder gaat hij lunchafspraken maken met zijn dierbaarste klanten, de mensen die hij zich herinnert omdat hun inzichten raak waren, hun doorbraak verbluffend, hun uitspraken eerlijk. Zij zijn de levende voorbeelden van de waarde van zijn werk en hun verhalen gaat hij noteren om anderen te blijven herinneren aan wat er mogelijk is. Tot slot gaat hij brieven schrijven aan zijn naaste vakgenoten, waarin hij benoemt wat hij in hun werk waardeert en wat hij hoopt dat zij zullen voortzetten. Zo drukt hij zijn stempel op de toekomst van zijn vakgebied, ten minste een beetje. Binnenkort is het niet meer aan hem.
Adriaan zal betrokken blijven, maar anders.
Wat is jouw legacy? Hoe neem je als zelfstandige afscheid van je werk? Hoe doe je recht aan wat je in de wereld hebt gezet? Een keertje samen sparren daarover? Je kunt je hier aanmelden voor een telefonische Verhelderingssessie (30 minuten, en vrijblijvend). Elke maand geef ik er een paar weg.