Waarom heb ik nog steeds geen visitekaartjes?
Al jaren ben ik zelfstandig ondernemer en ik heb nog steeds geen visitekaartjes. Hoe dom kun je zijn? Ik realiseer me hoe onhandig, onzakelijk, onprofessioneel dit is, maar ik heb ze nog steeds niet. Wat weerhoudt me? Voor nader onderzoek neem ik deze kwestie mee naar het Filosofisch Lab (www.filosofischlab.nl), waar ik in tweeënhalf uur een antwoord kan vinden op mijn vraag in plaats van in cirkels te blijven ronddraaien.
Zeker een paar keer per week word ik in verlegenheid gebracht: iemand geeft me zijn visitekaartje en vraagt om de mijne of ik bevind me in een situatie waarvan ik denk: nú is het moment om mijn kaartje aan te bieden. En dan heb ik er geen. Ik heb weleens een visitekaartje gehad, meerdere zelfs. Die zaten dan in mijn tas en ik deed mijn best ze zo weinig mogelijk te gebruiken. Ik vermeed de momenten van uitwisseling, ik liet ze met opzet thuis liggen of ik verzon een smoes. Ik heb maar liefst drie keer verschillende ontwerpen visitekaartjes laten drukken en op het moment dat ze werden thuisbezorgd, gooide ik ze bij de eerste aanblik gelijk in de vuilnisbak.
Waarom heb ik nog steeds geen visitekaartjes? Ik zit met deze vraag omdat ik hartstochtelijk verlang naar een kaartje waarop staat wie ik ben en wat ik doe. Maar ik weet niet wat ik daar dan op zal zetten. Ik weet niet eens welke sfeer dat kaartje zou moeten uitstralen.
Wat is er aan de hand met mij? In het Filosofisch Lab doe ik filosofische oefeningen die me luchtig en spontaan tot zelfonderzoek brengen. Ik ontdek dat ik last heb van mijn eigen versnippering, van mijn gebrek aan synthese, van te veel tegelijk willen, van te veel verschillende dingen tegelijk doen. Waar zit nu eigenlijk de verbinding tussen mijn snippers? Onderzoekende vragen van andere deelnemers doen me realiseren dat ikzelf vanbinnen vaak wel eenheid in mijn versnippering ervaar, maar dat ik deze eenheid niet kan verwoorden. Zou het een kwestie zijn van het vinden van de juiste formulering? Hoe abstracter ik zoek, hoe meer verbinding ik vind. Maar hoe kan ik deze toegepast maken? Hoe vertaal ik mezelf naar de praktijk? Heb ik last van een blinde vlek? Zien anderen mijn verbindingen terwijl ikzelf blijf dolen? En ik kreeg een hele goeie, frisse vraag: waaróm wil ik eigenlijk een visitekaartje? Kan ik niet een alternatief bedenken dat wél past bij wie ik ben en wat ik doe? Ik voel opluchting: ach ja, waarom niet? Laat ik creatief zijn, en me vooral niet blindstaren op de noodzaak van die paar vierkante centimeter.
Het werkt verfrissend om ruimte te creëren in je hoofd en het idee van een origineel alternatief voor een kaartje maakt me blij. Maar laat ik eerlijk zijn, dit lost niet mijn probleem op. Ben ik bang om te kiezen? Ja, in die zin dat ik dan een keuze wil maken voor dat waarin ik het meest van mezelf kwijt kan. Dáár stagneert mijn denken. Waarvoor wíl ik kiezen? Is het voor mij dus voldoende als ik dát doe waarin ik het meeste van mezelf kwijt kan? Is het vinden daarvan het eigenlijke probleem? Ja. Nu is mijn taak dus op zoek te gaan naar de verbindende schakel tussen de snippers, deze te formuleren en samen te vatten. Geen makkelijke taak, maar wel een andere weg dan waarop ik zat met al mijn mislukte en afwezige kaartjes. Aan het eind van deze weg wacht me vast een glashelder visitekaartje. Wat een aantrekkelijk idee.
Zoals dat gaat met elk innerlijk proces dat van belang is: in de weken ná de sessie in het Filosofisch Lab gaat mijn denken erover in een onderlaag gewoon door. Eén woord daaruit blijft wild in mijn hoofd rondvliegen: zichtbaarheid. Daarom is dit nu mijn eerste blog. En die visitekaartjes komen wel.
Het Filosofisch Lab is dé werkplaats voor vraag en antwoord. In het Filosofisch Lab werk je aan vraagverheldering omdat dat de meest effectieve weg is naar probleemoplossing. Verheldering van je denken leidt direct tot focus in je handelen. Elke deelnemer brengt een eigen vraag in en doorloopt volgens beproefde methode een opeenvolging van denk- en schrijfopdrachten.
Tachtig procent van de deelnemers beleeft binnen één sessie een doorbraak van niveau. Filosofisch Lab is géén groepsgesprek. Het Filosofisch Lab leent zich voor kleine groepen (3-7 pers.), middelgrote groepen (8-30 pers.) en grote groepen (vanaf 30 pers.), de werkwijze wordt aangepast aan de groepsgrootte.
