Zorg dat er iets op het spel staat

 in Professioneel profiel, ZZP & Zichtbaarheid

De erotische posters die overal in Amsterdam hangen om de Museumnacht aan te kondigen doen stof opwaaien. Musea herkennen zich er niet in. Mensen zijn geshockeerd. De doelgroep van twintigers en dertigers kan de spannende posters wel waarderen. Sex sells heeft zich wederom bewezen, of je het nu wilt of niet.

Hoe ver moeten musea gaan om financieel rond te komen? Caroline Vos van N8 Stichting Museumnacht Amsterdam – die de posters verspreidt – stelt dat musea zich gedwongen voelen commerciëler te denken en meer met marketing bezig te zijn. Ze zoeken hun toevlucht tot aandachtstrekker nummer 1: SEKS. En met succes. Uiteraard. Seks als blikvanger heeft nog nooit iemand teleurgesteld.

Integere instellingen – zoals musea – doen niet aan ‘platte’ marketing, dat lijkt de impliciete overtuiging van critici. Mensen die die zich sterk maken voor de kunsten doen dat namelijk vanuit een gedreven houding, met liefde en betrokkenheid. Daar hoort dit soort marketing niet bij. De liefde voor de kunst is oprecht en zou aldus voor zich moeten spreken.

Liefde voor je vak en gedrevenheid in je werk – hoe oprecht ook – verkoopt zich helaas niet vanzelf. Ook een museum heeft een voertuig nodig om de wereld in te rollen. Dat voertuig hoeft geen lawaai te maken: marketing hoeft niet schreeuwerig te zijn. Maar het is wel nodig dat een kunstinstelling kleur heeft én in beweging is. Om er simpelweg voor te zorgen dat mensen kijken als ze zo’n poster zien hangen.

Marketing gaat over zichtbaarheid. Zichtbaarheid is jezelf laten zien. Jezelf laten zien is alleen mogelijk als je dat doet op een manier die past bij jou – anders bén jij het niet, én bij je doelgroep – anders komt er niemand op je af.

Wat wil je als kunstinstelling precies zeggen? Hoe zorg je ervoor dat jouw doelgroep de moeite neemt te luisteren naar wat jij wilt vertellen? En dat deze doelgroep dat niet voor het museum doet, maar voor zichzelf? Praten over seks, dat is een manier om aandacht te krijgen. Maar de meeste musea hebben waarschijnlijk niet zoveel met seks te maken. Toch zijn ze nú herinnerd aan wat hen te doen staat: zorg dat er iets op het spel staat. Doe wat je aan het hart gaat – kunst tentoonstellen – en breng dat zo over het voetlicht dat het ook je doelgroep raakt. Zorg dat er iets op het spel staat. Iedereen zal komen kijken.

Herken je de worsteling van de musea? Je wilt helemaal gaan voor de kunsten, maar je hebt ook bezoekers nodig… Je bent trainer, coach of adviseur en je wilt mensen begeleiden in hun persoonlijke of professionele ontwikkeling, maar je merkt dat klanten niet meer vanzelf op je afkomen… Je wilt geen rare marketingfratsen uithalen die niet bij je passen, maar je moet toch íets doen om nieuwe klanten te werven, om op te vallen, om je te onderscheiden, om aandacht te trekken. Wat is wijsheid? Wat past bij jou en de dienst die je levert?

Lees in mijn boek – zojuist verschenen – hoe je je doelgroep tegemoet komt én tegelijkertijd trouw blijft aan jezelf en je professie: Waarom iedereen luistert als je over seks praat & 10 andere manieren om jezelf krachtig te profileren

Hoe hanteer jij de worsteling van de Amsterdamse musea in jouw eigen dagelijkse praktijk? Neem je weleens een risico in het profileren van jezelf en je bedrijf? Of ben je bescheiden? Wacht je af? Of ben je een keer brutaal en hard onderuit gegaan? Laat me weten wat je ervaringen zijn hier onder deze blog. Ik ben benieuwd.

Aanbevolen Berichten
  • hans beerends

    Beste Kiki,
    Wat zou jij doen vraag je mij een interessante vraag .
    Als ik als museumdirecteur op een faillissement zou afstevenen zou ik seks en wie wat allemaal nog meer gebruiken om bezoekers te trekken maar het antwoord op jouw vraag gaat m.i veel verder . Laat ik om te beginnen zeggen dat de omslag van jouw boek, met name door de toegevoegde ondertiteling seks verkoopt met een knipoog .Het doet mij denken aan een ander boek van een publiciste die vaak over man/vrouwrelaties schreef en dan op een ironische toon , Haar titel luidde ‘Wat willen mannen altijd ? ‘Instinctief vulden dan iedereen in ‘seks ‘ Als je het boek opensloeg kwam het antwoord op de covervraag en dat antwoord was ” gelijk hebben ‘
    Dat de afiesjes van de musea diverse reacties oproepen kan ik ook begrijpen. De doelgroep van 20ers 30ers kan het wel waarderen schrijf je ; ik denk eerder dat deze doelgroep seks waardeert alks een van de velke consumptieartikelen die de markt aanbiedt. . Erotische beelden , seks als reclame is voor hen niet iets taboedoorbrekend maar meer een bevestiging dat seks leuk is en niet iets bijzonders .
    Dat is ook de reden dat een deel van de veelal oudere doelgroep ( maar zeker niet die alleen ) deze seksmarketing minder kan waarderen.Niet alleen is seks voor hen wel iets bijzonders maar dat gfeldt ook voor kunst . Door kunst te verkopen of zoals dat thans heet ‘in de markt te zetten ‘als iets wat net als seks gezellig geconsumeeerd mkan worden , verlaag je naar hun mening ( in feite meer naar hun gevoel ) zoael seks als kunst tot iets banaals . Is die mensing of dat gevoel terecht ? Ik weet het niet . Aan de ene kant is het goed dat kunst en erotiek van hun hoge elitetoren afdalen tot het gewone publiek , van de andere kant kan je mafvragen of er geen zaken zijn die door alle mensen van nature ervaren worden als iets bijzonders en/of als iets met een hogere levenskwaliteit . Ik koppel dit ook aan de discussie over het dichten van de kloof tussen hoge en lage cultuur . Werd eeuwen lang een verschil gemaakt tussen muziek van Bach , Beethoven maar ook Beatles en mooi popmuziek aan de ene kant en meezingliedjes van andre Hazes of jordaanmeezingers , op dit ogrenblik is er een trend aangevoerd door postmoderne filosofen, markeintingmensen etc om alles te beoordelen naar verkoopcijfers . Dit alles onder het motto : Wat is waarheid , wat is schoonheid en wie verbeeldt zich daar een oordeel over te mogen vellen . Een VPRO drama is net zo hoog of laagstaand als Linda de Mol en wier daar anders over denkt behoort tot de elite en dat mis zeker niet meer politiek-correct .
    Alles is een kwestie van goede marketing en denken in termen van economisch nut of zoals de dichter Lucebert decennia terug al zei ‘Alles van waarde is weerloos ” .Dus mijn vraagtekens blijven maar ondertussen hoop ,ik dat veel mensen jouw boek kopen en dat veel mensen plezier mogen bleven in de museumnacht , hartelijke groet Hans

    • Kiki Verbeek

      Beste Hans, dank voor je uitgebreide, inhoudsvolle reactie. Zo had ik ’t nog niet helder gezien: hoe je door twee (ongelijksoortige) zaken op één lijn te stellen beide banaal maakt. En hoe dat niet gebeurt als je ze als op een verschillend of ander niveau houdt. De arrogantie van de heersende elite doorbreken zie ik ook als iets positiefs. Al is iets dergelijks helemaal niet wat er achter de knipoog van mijn titel en boekcover zit. Wellicht ben ikzelf al te veel van ‘een nieuwe generatie’ om de lading op dit onderwerp te doorvoelen. Mijn generatie – en jonger – speelt makkelijker met het thema seks, juist ook waar dat niet relevant of puur vanwege effectbejag is. Dat voelt luchtig, en leuk. Ik kan me voorstellen dat dat niet voor iedereen zo is, dat merk ik ook uit sommige reacties op de titel van mijn boek. Een glimlach is niet op te brengen als het thema van mijn ‘grapje’ te gewichtig is of in een ander domein beschermd had moeten worden. Vanuit dat perspectief begrijp ik dat ook. Nogmaals dank voor je tot nadenken stemmende reactie. ‘Alles van waarde is weerloos’ zei Lucebert, maar hoeft in zijn weerloosheid niet onzichtbaar te blijven, is mijn toevoeging.

Stel mij gerust een vraag

Voel je vrij je vraag of opmerking aan me voor te leggen, wellicht kan ik je helpen. Je krijgt spoedig reactie. Hartelijke groet, Kiki Verbeek

dit veld niet invullen s.v.p.