Hoe open je je blogpost?
“Ik doe geen trucjes, daar begin ik niet aan. Een naam, met een leeftijd tussen haakjes – alsof je een personage hebt bedacht. Echt heel nep vind ik dat.” HR-consultant Ilse (32) is duidelijk: gekunstelde openingszinnen, daar houdt ze niet van. Ze legt haar pen neer en leunt naar achteren.
Ilse heeft hart voor haar werk en ze wil schrijven over haar vak. Ze wil bloggen, haar kennis en inzicht verspreiden. Laten zien waar zij van is. Maar hoe breng je je verhaal over het voetlicht? Ilse denkt hardop.
– Ik snijd een lastige kwestie aan en dan vertel ik de lezer hoe je daar het beste mee omgaat.
Goed punt: begin bij het probleem van je klant.
– Oké, dan start ik bijvoorbeeld met: ‘Als HR-consultant merk ik dat veel managers worstelen met de vraag hoe ze medewerkers weer naar kantoor krijgen nu de corona-regels zijn versoepeld.’
Dit is een probleem van je klant, maar vanuit jouw perspectief ingestoken. In plaats daarvan kun je het probleem beter insteken vanuit het gezichtspunt van je klant. Zodat je het niet over jezelf hebt, maar over degene die je wilt aanspreken.
– Bijvoorbeeld zo: ‘Veel mensen vinden het wel prima om thuis te werken. Hoe gaat een afdelingsmanager daarmee om?’
Hoe algemener je iets zegt, hoe minder vanzelfsprekend het voor de individuele lezer is om zich aangesproken te voelen. Kijk hoe je concreter kunt zijn.
– Zoiets als dit: ‘Na twee jaar van lockdowns zijn je collega’s gewend geraakt aan thuiswerken, en jij ook. Maar hoe krijg je ze weer naar kantoor?’
Lezers direct aanspreken is leuk, maar beter niet meteen in de eerste zin. Op die manier scheer je iedereen over één kam. Een lezer voor wie niet geldt wat je beweert, krijgt het gevoel dat je hem iets opdringt. Iets meer bewegingsruimte is prettig.
– Dus: ‘Een collega zei laatst: “Ik weet niet hoe ik ze weer naar kantoor krijg. Zeker de helft wil gewoon lekker thuiswerken. Ze vinden het wel best zo.”’
Deze beginzinnen zijn al een stuk meer uit het leven gegrepen. Nu alleen nog iets over de context. De beste openingsalinea’s zijn kort en krachtig. In weinig woorden roep je de context op waarin het probleem zich voordoet. Concreet en beeldend schrijven helpt.
– Laatste poging: ‘Manager Hella (38) zit aan een lunchtafel met te veel lege stoelen. Vanochtend liet de webdesigner weten dat hij geen zin meer heeft om net als vroeger elke ochtend in de auto te stappen. De doelgerichtheid van het online werken bevalt hem wel. Terwijl andere collega’s hun hart luchten over wat ze de afgelopen twee jaar hebben gemist. Iedereen wil wat anders. Hoe ga je daarmee om?’
Het gaat natuurlijk niet om die naam+leeftijd. Er zijn vele varianten op dit thema mogelijk. Begin in elk geval je verhaal bij de ander in plaats van bij jezelf. Val met de deur in huis, midden in de kwestie die speelt, in de dagelijkse praktijk van je doelgroep.
Leef je in en laat merken dat je dat doet – dat je dat kunt.
Als je schrijft over je vak is dit je belangrijkste opdracht: verplaats je in je klant. Waar staat hij? Waar worstelt hij mee? Wat wil hij?
Dáár begint jouw verhaal.
Schrijf je regelmatig over je vak? Vind je het lastig je doelgroep te raken? Krijg je jouw kleur en eigenheid niet in je teksten? Een keertje sparren daarover? Je kunt je hier aanmelden voor een telefonische Verhelderingssessie (30 minuten, vrijblijvend). Elke maand geef ik er een paar weg.
